Η Βενετία είναι πραγματικά μοναδική στον κόσμο πόλη. Κάποτε υπήρξε το κέντρο μιας πανίσχυρης ναυτικής αυτοκρατορίας, που απέφερε στην πόλη τον πλούτο που μαρτυρούν μέχρι και σήμερα τα παλάτια και οι εκκλησίες της. Η απουσία των αυτοκινήτων και των μοντέρνων κτιρίων δίνουν την αίσθηση ότι δεν έχει περάσει ούτε μα μέρα από την εποχή αυτή. Η Βενετία βρίσκεται στη μέση μιας λίμνης και η πόλη διαμελίζεται από περίπου 105 κανάλια. Έτσι το κύριο μέσο μεταφοράς εκτός από το περπάτημα είναι οι βάρκες. Η αρχιτεκτονική της πόλης είναι μοναδική καθώς συνδυάζει το ενετικό – γοτθικό στυλ που είναι μία μίξη γοτθικού και βυζαντινού ρυθμού.
Sights
Πλατεία του Αγίου Μάρκου
Piazza San Marco
Η κύρια πλατεία της πόλης είναι γεμάτη ιστορία και περιτριγυρίζεται από κτίρια σπουδαίας αρχιτεκτονικής. Αρκετά από τα αξιοθέατα της Βενετίας βρίσκονται εδώ και έτσι η πλατεία είναι συχνά περιτριγυρισμένη από τουρίστες. Κτίστηκε τον 9ο αιώνα ως μια μικρή πλατεία και στολίστηκε με δέντρα μπροστά από τον αρχικό Άγιο Μάρκο ο οποίος ήταν μέρος του παλατιού του Δόγη μέχρι ο ναός καθαγιάστηκε το 1094. Η πλατεία χωρίστηκε από το παλάτι με ένα μικρό κανάλι το Ρίο Μπατάριο. Καθώς είχε αρχίσει να γίνεται ένα μικρό σημείο συναντήσεων η πλατεία επεκτάθηκε το 1174. Η πλατεία έγινε πλακόστρωτο το 1227 σε κατιχθυάκανθα διάταξη. Το 1735 τα τούβλα αντικαταστάθηκαν από φυσική πέτρα και μία πιο πολύπλοκη διάταξη σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα Ανδρέα Τυράλη. Ο σχεδιασμός προέβλεπε και τις τοποθεσίες που οι έμποροι μπορούσαν να στήσουν τους πάγκους τους. Η πλατεία είναι η μόνη του φέρει το όνομα Piazza καθώς όλες οι άλλες αναφέρονται ως Campi. Αυτό που θα σας τραβήξει την προσοχή θα είναι σίγουρα ο καθεδρικός του Αγίου Μάρκο, μία εκκλησία βασιλικού ρυθμού του 15ου αιώνα. Στην πλατεία θα βρείτε και κτίρια της κυβέρνησης της Βενετίας καθώς και τα μουσεία αρχαιολογίας καθώς και τη κεντρική βιβλιοθήκη. Μεταξύ του παλατιού του Δόγη και τη βιβλιοθήκης βρίσκεται η Πιάτσα Σαν Μάρκο που είναι μια μικρή πλατεία γνωστή για τις δύο στήλες της που στήθηκαν από τους κατοίκους για να τιμήσουν τους προστάτες αγίους της πόλης, Άγιο Μάρκο και Άγιο Θεόδωρο της Αμασέας. Στην μικρή αυτή πλατεία γινόταν επίσης και οι εκτελέσεις μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα. Η πλατεία του Αγίου Μάρκου εκτός από τουρίστες πλημμυρίζει και από περιστέρια. Τα πτηνά αυτά αποτελούσαν πρόβλημα για τους κατοίκους και μόλις τώρα περάστηκε νόμος που απαγορεύει τη σίτισή τους. Τα περιστέρια έχουν προκαλέσει αρκετή ζημιά στα ευαίσθητα μωσαϊκά του ναού του Αγίου Μάρκου και των άλλων ναών της πλατείας. Αρκετές προσπάθειες έγιναν για να ελεγχθεί ο πληθυσμός των περιστεριών χωρίς αποτελέσματα.
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Marco.
Μεγάλο Κανάλι
Canal Grande
Το Μεγάλο Κανάλι (Canal Grande) γνωστό και ως καναλάτσο (canalazzo) είναι το κύριο κανάλι για τις μετακινήσεις. Ξεκινάει από τη λεκάνη του Αγίου Μάρκου και καταλήγει σε μια λίμνη κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της Αγίας Λουκίας. Έχει μήκος 3,8 χιλ και σχηματίζει με τη διαδρομή του το γράμμα S. Το πλάτος του κυμαίνεται από 30-90 μ. και έχει βάθος περίπου 5μ. Τα κτίρια κατά μήκος του καναλιού, περίπου 170 το σύνολο, έχουν κτιστεί μεταξύ του 13ου αι 18ου αιώνα τα περισσότερα οικοδομήθηκαν από πλούσιες οικογένειες της Βενετίας. Η κίνηση στο κανάλι συντελείται με ιδιωτικές βάρκες, από τα vaporetti (τα θαλάσσια λεωφορεία), θαλάσσια ταξί και τις διάσημες γόνδολες. Πιστεύεται ότι το Κανάλ Γκράντε ακολουθεί τη διαδρομή ενός αρχαίου ποταμού. Ένας από τους πρώτους οικισμούς άρχισε να αναπτύσσεται στο κανάλι στην ακτή της σημερινής γέφυρας Ριαλτο. Από τον 10ο αιώνα είχε γίνει το κέντρο για το εμπόριο προσφέροντας ένα ασφαλές λιμάνι. Εξ αιτίας αυτού κάποια από τα πρώτα σπίτια του καναλιού ανήκαν σε εμπόρους οι οποίοι ασχολούνταν με το θαλάσσιο εμπόριο. Από το 12ο και 13ο αιώνα τα σπίτια του καναλιού έγιναν πιο διακοσμημένα και συχνά ακολουθούσαν βυζαντινό στυλ. Το Βενετικό βυζαντινό αρχιτεκτονικό στυλ μπορείτε να βρείτε στο παλαιότερο κτίριο του καναλιού, το Ca’ da Mosto, το οποίο είναι ένα palazzo του 13ου αιώνα. Ο βενετικός γοτθικός αρχιτεκτονικός ρυθμός παρατηρείται στα μετέπειτα κτίρια του καναλιού το 15ου αιώνα με εξοχο παράδειγμα το καταπληκτικό Ca’ d’Oro (σπίτι από χρυσό). Τα κτίρια αναγεννησιακού και κλασσικού ρυθμού χτίστηκαν το 17ου αιώνα και τα κτίρια του 17ου αιώνα είναι σε στυλ μπαρόκ. Από τον 18ο αιώνα οι οικοδομήσεις στο Κανάλ Γκράντε έχουν σχεδόν σταματήσει. Παρόλα αυτά τους τελευταίους δύο αιώνες έχουν γίνει σημαντικές ανακαινίσεις για πολλά απ΄αυτά τα ιστορικά κτίρια. Ο καλύτερος τρόπος για να θαυμάσετε το Κανάλ Γκράντε είναι φυσικά να ταξιδέψετε με το vaporetto.
Πρόσβαση: Με το Vaporetto μπορείτε να ξεκινήσετε από τη στάση Ferrovia στη δυτική άκρη του καναλιού ή τη στάση San Marco Vallaressa από την ανατολική άκρη. Στο σύνολο του το κανάλι έχει 18 στάσεις.
Παλάτι του Δόγη
Palazzo Ducale
Το καταπληκτικό αυτό παλάτι είναι από τα πιο σημαντικά κτίρια της Βενετίας. Ήταν το κέντρο της δύναμης όπου οι Βενετιανή δημοκρατία έλαμψε. Τα σχέδια για το παλάτι του Δόγη έγιναν από το Φίλιππο Καλεντάριο (ο οποίος αργότερα εκτελέστηκε για προδοσία το 1385). Εξ αιτίας του θανάτου του Καλεντάριο το παλάτι κατασκευάστηκε σε δύο φάσεις. Η ανατολική πτέρυγα κατασκευάστηκε μεταξύ του 1301-1340 και η δυτική πτέρυγα που κοιτάει προς την piazzeta χρειάστηκε ακόμα 110 χρόνια για να ολοκληρωθεί το 1450. Το αρχιτεκτονικό στυλ γενικά αναφέρεται ως Βενετιανό Γοτθικό το οποίο ερμηνεύει ένα Γοτθικό ρυθμό με βυζαντινές επηρροές. Η άποψη του παλατιού δίνει μία ανάλαφρη αρχιτεκτονική δομή φιλική προς τον επισκέπτη και παράλληλα κάνει μία ισχυρή δήλωση για τη δύναμη αυτής της πολιτείας η οποία δεν χρειάζονταν να έχει ένα οχυρωμένο κάστρο όπως η εφάμιλλα πλούσιες πόλεις της εποχής. Η διακόσμηση του κτιρίου είναι γεμάτη με ιστορικές και βιβλικές σκηνές. Δύο από τις στήλες που βρίσκονται προς την piazzeta είναι βαμμένες κόκκινες για σηματοδοτούν το σημείο που ανακοινώνονται οι δημόσιες εκτελέσεις. Μία αλληγορική φιγούρα της δικαιοσύνης στολίζει την κορυφή της μίας κόκκινης στήλης ενώ πολλές άλλες φιγούρες μπορείτε να θαυμάσετε στο παλάτι. Στην ίδια άποψη του κτιρίου βρίσκεται η porta della carta η οποία είναι η κύρια είσοδος για το παλάτι. Η πύλη αυτή οδηγούσε κατ΄ευθείαν στην αυλή και ήταν το σημείο που κοινοποιούνταν όλες οι αποφάσεις στους πολίτες της Βενετίας. Αυτή η πύλη με τη βυζαντινή διακόσμηση σχεδιάστηκε από τον Βαρθολομαίο Bon το 1438. Στο εσωτερικό του παλατιού μετά την είσοδο θα βρεθείτε στην εσωτερική αυλή στην οποία μια μεγάλη σκάλα, γνωστή και ως σκάλα των γιγάντων, θα σας οδηγήσει στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Δόγη. Η σκάλα διακοσμείται εκατέρωθεν από δύο τεράστια αγάλματα του Άρη και του Ποσειδώνια. Στον πρώτο όροφο υπάρχουν τα γραφεία της καγκελαρίας ενώ στον δεύτερο όροφο ήταν τα διαμερίσματα του Δόγη. Στο 3ο επίπεδο ήταν η σάλα del Kolledio όπου ο Δόγης συναντούσε τους ξένους αντιπροσώπους Επίσης σ΄αυτήν την αίθουσα υπάρχουν όλα τα πορτρέτα των Δόγηδων της Βενετίας εκτός ενός που ατίμασε τον εαυτό του που δοκίμασε να κάνει πραξικόπημα. Η μεγάλη αίθουσα του συμβουλίου βρίσκεται στον 2ο όροφο και είναι το μεγαλύτερο δωμάτιο μέσα στο παλάτι. Σ΄αυτήν την αίθουσα συναντιόταν η αριστοκρατία της Βενετίας που συνολικά αριθμούσαν τα 1.000 άτομα. Η αίθουσα κοσμείται από το έργο ο Παράδεισος του Tintoreto μία καταπληκτική τοιχογραφία που ολοκληρώθηκε το 1577. Τέλος στο υπόγειο βρισκόταν αρκετά κελιά όπου γινόταν η κράτηση όσων επρόκειτο να δικαστούν. Όταν κατασκευάστηκε μια νέα φυλακή στην άλλη πλευρά του καναλιού Rio de palazzio, τα κελιά αυτά σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται. Η νέα φυλακή ενώθηκε με το παλάτι με την διάσημη «Γέφυρα των στεναγμών».
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Marco.
ΆγιοςΜάρκος
Basilica di San Marco
Ο αρχικός ναός είχε κτιστεί μέσα στο σύμπλεγμα του παλατιού του Δόγη το 828 και είχε σκοπό να στεγάσει τα λείψανα του Αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστή τα οποία υποτίθεται ότι Ενετοί έμποροι έκλεψαν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μερικά χρόνια νωρίτερα. Η εκκλησία κάηκε το 976 και κτίσθηκε δύο φορές με την τελευταία το 1063. Εκείνη την εποχή η δύναμη της Βενετίας αυξανόταν και ο νέος ναός καθαγιάστηκε το 1094. Η βασιλική αυτή έγινε σύμβολο της δύναμης και του πλούτου και υπηρετούσε ως το προσωπικό παρεκκλήσι του Δόγη μέχρι το 1807 όπου έγινε ο καθεδρικός της πόλης. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα δείγματα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής στο κόσμο και είναι πασίγνωστη για τα μνημειώδη μωσαϊκά της. Το χαϊδευτικό της είναι Chieza d’ Oro (εκκλησία από χρυσό). H μίξη της Ανατολικής και Δυτικής αρχιτεκτονικής στο στυλ του ναού έχει ως αποτέλεσμα ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό ρυθμό συνηθισμένο για την πόλη της Βενετίας.
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Marco.
Γέφυρα των Στεναγμών
Ponte dei Sospiri
Η διάσημη αυτή γέφυρα σχεδιάστηκε από τον Αntonio Kontino και χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Η γέφυρα ενώνει την παλιά φυλακή και τα δωμάτια των ανακρίσεων του παλατιού του Δόγη με τη νέα φυλακή που βρισκόταν ακριβώς απέναντι. Το ποτάμι ανάμεσα στα δύο κτίρια είναι το Rio d’ Palazzo(ποτάμι του παλατιού). Υπάρχουν διάφορες θεωρίες ως προς το γιατί ονομάστηκε Γέφυρα των Στεναγμών. Η πρώτη υποστηρίζει ότι ήταν εξ αιτίας των κρατουμένων που τη διέσχιζαν το δρόμο για την εκτέλεσή τους. Λέγανε ότι οι κρατούμενοι σε αυτό το κομμάτι της διαδρομής έβλεπαν για τελευταία φορά τον έξω κόσμο. Μια άλλη ιστορία λέει ότι τα ζευγάρια φιλιόντουσαν κάτω από τη γέφυρα το ηλιοβασίλεμα και έτσι θα είχαν αιώνια αγάπη. Αυτή η ρομαντική άποψη δημιουργήθηκε από τον ποιητή Lord Byron που αναφέρει «στεκόμουν στη Βενετία, στη Γέφυρα των Στεναγμών με ένα παλάτι και μια φυλακή στο κάθε χέρι». Η γέφυρα είναι γνωστή ως ένα από τα έξοχα παραδείγματα αρχιτεκτονικής γεφυρών στον κόσμο. Έχει ιταλικό αναγεννησιακό ρυθμό και χρειάστηκαν δύο χρόνια να ολοκληρωθεί με την κατασκευή να ξεκινά το 1600μΧ. Για να κτιστεί χρησιμοποιήθηκε λευκός ασβεστόλιθος. Προσέξτε τη διακόσμηση με τα πολλά γλυπτά τα περισσότερα από τα οποία παριστάνουν λυπημένα ή θυμωμένα πρόσωπα με μοναχά ένα πρόσωπο να χαμογελάει.
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Zaccaria διαφορετικά εάν έχετε δικό σας πλεούμενο ζητήστε να περάσετε από κάτω!
Walk in town
Γόνδολα
Gondola
Οι γόνδολες χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν επιβάτες στα κανάλια της Βενετίας εδώ και αιώνες. Κάποτε ήταν το κύριο μέσο μεταφοράς αλλά σήμερα χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον από τους τουρίστες. Μερικοί ειδικοί πιστεύουν ότι πρωτοκατασκευάστηκαν τον 7ο αιώνα αλλά η κοινή παραδοχή τους τοποθετεί στα 1100μΧ. Οι γόνδολες ναυπηγούνται σε ένα από τα τρία εναπομείναντα ναυπηγεία, κατά τον ίδιο τρόπο και αποτελούνται από 380 ξεχωριστά κομμάτια. Η αριστερή πλευρά τους είναι μεγαλύτερη από τη δεξιά για να επιτρέπει στο σκάφος να αντιστέκεται στη στροφή προς τα αριστερά όταν ο γονδολιέρης κάνει μία κουπιά. Δεν μπορεί ο καθένας να γίνει γονδολιέρης. Στη Βενετία θεωρείται ένα ευγενές επάγγελμα το οποίο περνάει από γενιά σε γενιά μέσα στους αιώνες. Για τις μετακινήσεις σας ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος είναι το θαλάσσιο ταξί. Η γόνδολα απλά θα σας προσφέρει μία βόλτα για αναψυχή ή για μια ρομαντική βαρκάδα. Ο Δήμος της Βενετίας έχει θέσει πλαφόν στις τιμές για τη βόλτα αλλά πάραυτα υπάρχουν γονδολιέρηδες που ζητούν πολλά. Γενικά η βόλτα είναι ακριβή και σε υψηλή τουριστική σαιζόν, ακόμη ακριβότερη. Η πιο δημοφιλή ώρα της ημέρας είναι μετά τη δύση του ηλίου. Τα σημεία που μπορείτε να πάρετε γόνδολα βρίσκονται σε όλη τη πόλη. Μπορείτε να κλείσετε μια βόλτα με γόνδολα μέσω ταξιδιωτικού πρακτορείου ή μέσω του consioncieage του ξενοδοχείου ώστε να μην χρειαστεί να παζαρέψετε τιμές. Οι τιμές είναι στα 62 ευρώ για μια βόλτα 50΄ λεπτών. Μετά τις 8 το βράδυ η τιμή αυξάνεται μέχρι τα 80 ευρώ. Συνήθως οι γονδολιέρηδες ζητάνε 100 ευρώ. Σας συμβουλεύουμε να συμφωνήσετε στη τιμή και τη διάρκεια πριν ξεκινήσετε τη βόλτα.
Πρόσβαση: Υπάρχουν πολλά σημεία που οι γονδολιέρηδες περιμένουν για πελάτες. Βεβαιωθείτε πριν επιβιβαστείτε ότι ο γονδολιέρης θα σας κάνει τη βόλτα που θέλετε καθώς πολλοί εκτελούν προκαθορισμένες διαδρομές.
Η Βενετία είναι πραγματικά μοναδική στον κόσμο πόλη. Κάποτε υπήρξε το κέντρο μιας πανίσχυρης ναυτικής αυτοκρατορίας, που απέφερε στην πόλη τον πλούτο που μαρτυρούν μέχρι και σήμερα τα παλάτια και οι εκκλησίες της. Η απουσία των αυτοκινήτων και των μοντέρνων κτιρίων δίνουν την αίσθηση ότι δεν έχει περάσει ούτε μα μέρα από την εποχή αυτή. Η Βενετία βρίσκεται στη μέση μιας λίμνης και η πόλη διαμελίζεται από περίπου 105 κανάλια. Έτσι το κύριο μέσο μεταφοράς εκτός από το περπάτημα είναι οι βάρκες. Η αρχιτεκτονική της πόλης είναι μοναδική καθώς συνδυάζει το ενετικό – γοτθικό στυλ που είναι μία μίξη γοτθικού και βυζαντινού ρυθμού.
Πλατεία του Αγίου Μάρκου
Piazza San Marco
Η κύρια πλατεία της πόλης είναι γεμάτη ιστορία και περιτριγυρίζεται από κτίρια σπουδαίας αρχιτεκτονικής. Αρκετά από τα αξιοθέατα της Βενετίας βρίσκονται εδώ και έτσι η πλατεία είναι συχνά περιτριγυρισμένη από τουρίστες. Κτίστηκε τον 9ο αιώνα ως μια μικρή πλατεία και στολίστηκε με δέντρα μπροστά από τον αρχικό Άγιο Μάρκο ο οποίος ήταν μέρος του παλατιού του Δόγη μέχρι ο ναός καθαγιάστηκε το 1094. Η πλατεία χωρίστηκε από το παλάτι με ένα μικρό κανάλι το Ρίο Μπατάριο. Καθώς είχε αρχίσει να γίνεται ένα μικρό σημείο συναντήσεων η πλατεία επεκτάθηκε το 1174. Η πλατεία έγινε πλακόστρωτο το 1227 σε κατιχθυάκανθα διάταξη. Το 1735 τα τούβλα αντικαταστάθηκαν από φυσική πέτρα και μία πιο πολύπλοκη διάταξη σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα Ανδρέα Τυράλη. Ο σχεδιασμός προέβλεπε και τις τοποθεσίες που οι έμποροι μπορούσαν να στήσουν τους πάγκους τους. Η πλατεία είναι η μόνη του φέρει το όνομα Piazza καθώς όλες οι άλλες αναφέρονται ως Campi. Αυτό που θα σας τραβήξει την προσοχή θα είναι σίγουρα ο καθεδρικός του Αγίου Μάρκο, μία εκκλησία βασιλικού ρυθμού του 15ου αιώνα. Στην πλατεία θα βρείτε και κτίρια της κυβέρνησης της Βενετίας καθώς και τα μουσεία αρχαιολογίας καθώς και τη κεντρική βιβλιοθήκη. Μεταξύ του παλατιού του Δόγη και τη βιβλιοθήκης βρίσκεται η Πιάτσα Σαν Μάρκο που είναι μια μικρή πλατεία γνωστή για τις δύο στήλες της που στήθηκαν από τους κατοίκους για να τιμήσουν τους προστάτες αγίους της πόλης, Άγιο Μάρκο και Άγιο Θεόδωρο της Αμασέας. Στην μικρή αυτή πλατεία γινόταν επίσης και οι εκτελέσεις μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα. Η πλατεία του Αγίου Μάρκου εκτός από τουρίστες πλημμυρίζει και από περιστέρια. Τα πτηνά αυτά αποτελούσαν πρόβλημα για τους κατοίκους και μόλις τώρα περάστηκε νόμος που απαγορεύει τη σίτισή τους. Τα περιστέρια έχουν προκαλέσει αρκετή ζημιά στα ευαίσθητα μωσαϊκά του ναού του Αγίου Μάρκου και των άλλων ναών της πλατείας. Αρκετές προσπάθειες έγιναν για να ελεγχθεί ο πληθυσμός των περιστεριών χωρίς αποτελέσματα.
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Marco.
Μεγάλο Κανάλι
Canal Grande
Το Μεγάλο Κανάλι (Canal Grande) γνωστό και ως καναλάτσο (canalazzo) είναι το κύριο κανάλι για τις μετακινήσεις. Ξεκινάει από τη λεκάνη του Αγίου Μάρκου και καταλήγει σε μια λίμνη κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της Αγίας Λουκίας. Έχει μήκος 3,8 χιλ και σχηματίζει με τη διαδρομή του το γράμμα S. Το πλάτος του κυμαίνεται από 30-90 μ. και έχει βάθος περίπου 5μ. Τα κτίρια κατά μήκος του καναλιού, περίπου 170 το σύνολο, έχουν κτιστεί μεταξύ του 13ου αι 18ου αιώνα τα περισσότερα οικοδομήθηκαν από πλούσιες οικογένειες της Βενετίας. Η κίνηση στο κανάλι συντελείται με ιδιωτικές βάρκες, από τα vaporetti (τα θαλάσσια λεωφορεία), θαλάσσια ταξί και τις διάσημες γόνδολες. Πιστεύεται ότι το Κανάλ Γκράντε ακολουθεί τη διαδρομή ενός αρχαίου ποταμού. Ένας από τους πρώτους οικισμούς άρχισε να αναπτύσσεται στο κανάλι στην ακτή της σημερινής γέφυρας Ριαλτο. Από τον 10ο αιώνα είχε γίνει το κέντρο για το εμπόριο προσφέροντας ένα ασφαλές λιμάνι. Εξ αιτίας αυτού κάποια από τα πρώτα σπίτια του καναλιού ανήκαν σε εμπόρους οι οποίοι ασχολούνταν με το θαλάσσιο εμπόριο. Από το 12ο και 13ο αιώνα τα σπίτια του καναλιού έγιναν πιο διακοσμημένα και συχνά ακολουθούσαν βυζαντινό στυλ. Το Βενετικό βυζαντινό αρχιτεκτονικό στυλ μπορείτε να βρείτε στο παλαιότερο κτίριο του καναλιού, το Ca’ da Mosto, το οποίο είναι ένα palazzo του 13ου αιώνα. Ο βενετικός γοτθικός αρχιτεκτονικός ρυθμός παρατηρείται στα μετέπειτα κτίρια του καναλιού το 15ου αιώνα με εξοχο παράδειγμα το καταπληκτικό Ca’ d’Oro (σπίτι από χρυσό). Τα κτίρια αναγεννησιακού και κλασσικού ρυθμού χτίστηκαν το 17ου αιώνα και τα κτίρια του 17ου αιώνα είναι σε στυλ μπαρόκ. Από τον 18ο αιώνα οι οικοδομήσεις στο Κανάλ Γκράντε έχουν σχεδόν σταματήσει. Παρόλα αυτά τους τελευταίους δύο αιώνες έχουν γίνει σημαντικές ανακαινίσεις για πολλά απ΄αυτά τα ιστορικά κτίρια. Ο καλύτερος τρόπος για να θαυμάσετε το Κανάλ Γκράντε είναι φυσικά να ταξιδέψετε με το vaporetto.
Πρόσβαση: Με το Vaporetto μπορείτε να ξεκινήσετε από τη στάση Ferrovia στη δυτική άκρη του καναλιού ή τη στάση San Marco Vallaressa από την ανατολική άκρη. Στο σύνολο του το κανάλι έχει 18 στάσεις.
Παλάτι του Δόγη
Palazzo Ducale
Το καταπληκτικό αυτό παλάτι είναι από τα πιο σημαντικά κτίρια της Βενετίας. Ήταν το κέντρο της δύναμης όπου οι Βενετιανή δημοκρατία έλαμψε. Τα σχέδια για το παλάτι του Δόγη έγιναν από το Φίλιππο Καλεντάριο (ο οποίος αργότερα εκτελέστηκε για προδοσία το 1385). Εξ αιτίας του θανάτου του Καλεντάριο το παλάτι κατασκευάστηκε σε δύο φάσεις. Η ανατολική πτέρυγα κατασκευάστηκε μεταξύ του 1301-1340 και η δυτική πτέρυγα που κοιτάει προς την piazzeta χρειάστηκε ακόμα 110 χρόνια για να ολοκληρωθεί το 1450. Το αρχιτεκτονικό στυλ γενικά αναφέρεται ως Βενετιανό Γοτθικό το οποίο ερμηνεύει ένα Γοτθικό ρυθμό με βυζαντινές επηρροές. Η άποψη του παλατιού δίνει μία ανάλαφρη αρχιτεκτονική δομή φιλική προς τον επισκέπτη και παράλληλα κάνει μία ισχυρή δήλωση για τη δύναμη αυτής της πολιτείας η οποία δεν χρειάζονταν να έχει ένα οχυρωμένο κάστρο όπως η εφάμιλλα πλούσιες πόλεις της εποχής. Η διακόσμηση του κτιρίου είναι γεμάτη με ιστορικές και βιβλικές σκηνές. Δύο από τις στήλες που βρίσκονται προς την piazzeta είναι βαμμένες κόκκινες για σηματοδοτούν το σημείο που ανακοινώνονται οι δημόσιες εκτελέσεις. Μία αλληγορική φιγούρα της δικαιοσύνης στολίζει την κορυφή της μίας κόκκινης στήλης ενώ πολλές άλλες φιγούρες μπορείτε να θαυμάσετε στο παλάτι. Στην ίδια άποψη του κτιρίου βρίσκεται η porta della carta η οποία είναι η κύρια είσοδος για το παλάτι. Η πύλη αυτή οδηγούσε κατ΄ευθείαν στην αυλή και ήταν το σημείο που κοινοποιούνταν όλες οι αποφάσεις στους πολίτες της Βενετίας. Αυτή η πύλη με τη βυζαντινή διακόσμηση σχεδιάστηκε από τον Βαρθολομαίο Bon το 1438. Στο εσωτερικό του παλατιού μετά την είσοδο θα βρεθείτε στην εσωτερική αυλή στην οποία μια μεγάλη σκάλα, γνωστή και ως σκάλα των γιγάντων, θα σας οδηγήσει στα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Δόγη. Η σκάλα διακοσμείται εκατέρωθεν από δύο τεράστια αγάλματα του Άρη και του Ποσειδώνια. Στον πρώτο όροφο υπάρχουν τα γραφεία της καγκελαρίας ενώ στον δεύτερο όροφο ήταν τα διαμερίσματα του Δόγη. Στο 3ο επίπεδο ήταν η σάλα del Kolledio όπου ο Δόγης συναντούσε τους ξένους αντιπροσώπους Επίσης σ΄αυτήν την αίθουσα υπάρχουν όλα τα πορτρέτα των Δόγηδων της Βενετίας εκτός ενός που ατίμασε τον εαυτό του που δοκίμασε να κάνει πραξικόπημα. Η μεγάλη αίθουσα του συμβουλίου βρίσκεται στον 2ο όροφο και είναι το μεγαλύτερο δωμάτιο μέσα στο παλάτι. Σ΄αυτήν την αίθουσα συναντιόταν η αριστοκρατία της Βενετίας που συνολικά αριθμούσαν τα 1.000 άτομα. Η αίθουσα κοσμείται από το έργο ο Παράδεισος του Tintoreto μία καταπληκτική τοιχογραφία που ολοκληρώθηκε το 1577. Τέλος στο υπόγειο βρισκόταν αρκετά κελιά όπου γινόταν η κράτηση όσων επρόκειτο να δικαστούν. Όταν κατασκευάστηκε μια νέα φυλακή στην άλλη πλευρά του καναλιού Rio de palazzio, τα κελιά αυτά σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται. Η νέα φυλακή ενώθηκε με το παλάτι με την διάσημη «Γέφυρα των στεναγμών».
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Marco.
Άγιος Μάρκος
Basilica di San Marco
Ο αρχικός ναός είχε κτιστεί μέσα στο σύμπλεγμα του παλατιού του Δόγη το 828 και είχε σκοπό να στεγάσει τα λείψανα του Αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστή τα οποία υποτίθεται ότι Ενετοί έμποροι έκλεψαν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μερικά χρόνια νωρίτερα. Η εκκλησία κάηκε το 976 και κτίσθηκε δύο φορές με την τελευταία το 1063. Εκείνη την εποχή η δύναμη της Βενετίας αυξανόταν και ο νέος ναός καθαγιάστηκε το 1094. Η βασιλική αυτή έγινε σύμβολο της δύναμης και του πλούτου και υπηρετούσε ως το προσωπικό παρεκκλήσι του Δόγη μέχρι το 1807 όπου έγινε ο καθεδρικός της πόλης. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα δείγματα εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής στο κόσμο και είναι πασίγνωστη για τα μνημειώδη μωσαϊκά της. Το χαϊδευτικό της είναι Chieza d’ Oro (εκκλησία από χρυσό). H μίξη της Ανατολικής και Δυτικής αρχιτεκτονικής στο στυλ του ναού έχει ως αποτέλεσμα ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό ρυθμό συνηθισμένο για την πόλη της Βενετίας.
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Marco.
Γέφυρα των Στεναγμών
Ponte dei Sospiri
Η διάσημη αυτή γέφυρα σχεδιάστηκε από τον Αntonio Kontino και χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Η γέφυρα ενώνει την παλιά φυλακή και τα δωμάτια των ανακρίσεων του παλατιού του Δόγη με τη νέα φυλακή που βρισκόταν ακριβώς απέναντι. Το ποτάμι ανάμεσα στα δύο κτίρια είναι το Rio d’ Palazzo(ποτάμι του παλατιού). Υπάρχουν διάφορες θεωρίες ως προς το γιατί ονομάστηκε Γέφυρα των Στεναγμών. Η πρώτη υποστηρίζει ότι ήταν εξ αιτίας των κρατουμένων που τη διέσχιζαν το δρόμο για την εκτέλεσή τους. Λέγανε ότι οι κρατούμενοι σε αυτό το κομμάτι της διαδρομής έβλεπαν για τελευταία φορά τον έξω κόσμο. Μια άλλη ιστορία λέει ότι τα ζευγάρια φιλιόντουσαν κάτω από τη γέφυρα το ηλιοβασίλεμα και έτσι θα είχαν αιώνια αγάπη. Αυτή η ρομαντική άποψη δημιουργήθηκε από τον ποιητή Lord Byron που αναφέρει «στεκόμουν στη Βενετία, στη Γέφυρα των Στεναγμών με ένα παλάτι και μια φυλακή στο κάθε χέρι». Η γέφυρα είναι γνωστή ως ένα από τα έξοχα παραδείγματα αρχιτεκτονικής γεφυρών στον κόσμο. Έχει ιταλικό αναγεννησιακό ρυθμό και χρειάστηκαν δύο χρόνια να ολοκληρωθεί με την κατασκευή να ξεκινά το 1600μΧ. Για να κτιστεί χρησιμοποιήθηκε λευκός ασβεστόλιθος. Προσέξτε τη διακόσμηση με τα πολλά γλυπτά τα περισσότερα από τα οποία παριστάνουν λυπημένα ή θυμωμένα πρόσωπα με μοναχά ένα πρόσωπο να χαμογελάει.
Πρόσβαση: Κατεβείτε με το Vaporetto στο San Zaccaria διαφορετικά εάν έχετε δικό σας πλεούμενο ζητήστε να περάσετε από κάτω!
Γόνδολα
Gondola
Οι γόνδολες χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν επιβάτες στα κανάλια της Βενετίας εδώ και αιώνες. Κάποτε ήταν το κύριο μέσο μεταφοράς αλλά σήμερα χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον από τους τουρίστες. Μερικοί ειδικοί πιστεύουν ότι πρωτοκατασκευάστηκαν τον 7ο αιώνα αλλά η κοινή παραδοχή τους τοποθετεί στα 1100μΧ. Οι γόνδολες ναυπηγούνται σε ένα από τα τρία εναπομείναντα ναυπηγεία, κατά τον ίδιο τρόπο και αποτελούνται από 380 ξεχωριστά κομμάτια. Η αριστερή πλευρά τους είναι μεγαλύτερη από τη δεξιά για να επιτρέπει στο σκάφος να αντιστέκεται στη στροφή προς τα αριστερά όταν ο γονδολιέρης κάνει μία κουπιά. Δεν μπορεί ο καθένας να γίνει γονδολιέρης. Στη Βενετία θεωρείται ένα ευγενές επάγγελμα το οποίο περνάει από γενιά σε γενιά μέσα στους αιώνες. Για τις μετακινήσεις σας ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος είναι το θαλάσσιο ταξί. Η γόνδολα απλά θα σας προσφέρει μία βόλτα για αναψυχή ή για μια ρομαντική βαρκάδα. Ο Δήμος της Βενετίας έχει θέσει πλαφόν στις τιμές για τη βόλτα αλλά πάραυτα υπάρχουν γονδολιέρηδες που ζητούν πολλά. Γενικά η βόλτα είναι ακριβή και σε υψηλή τουριστική σαιζόν, ακόμη ακριβότερη. Η πιο δημοφιλή ώρα της ημέρας είναι μετά τη δύση του ηλίου. Τα σημεία που μπορείτε να πάρετε γόνδολα βρίσκονται σε όλη τη πόλη. Μπορείτε να κλείσετε μια βόλτα με γόνδολα μέσω ταξιδιωτικού πρακτορείου ή μέσω του consioncieage του ξενοδοχείου ώστε να μην χρειαστεί να παζαρέψετε τιμές. Οι τιμές είναι στα 62 ευρώ για μια βόλτα 50΄ λεπτών. Μετά τις 8 το βράδυ η τιμή αυξάνεται μέχρι τα 80 ευρώ. Συνήθως οι γονδολιέρηδες ζητάνε 100 ευρώ. Σας συμβουλεύουμε να συμφωνήσετε στη τιμή και τη διάρκεια πριν ξεκινήσετε τη βόλτα.
Πρόσβαση: Υπάρχουν πολλά σημεία που οι γονδολιέρηδες περιμένουν για πελάτες. Βεβαιωθείτε πριν επιβιβαστείτε ότι ο γονδολιέρης θα σας κάνει τη βόλτα που θέλετε καθώς πολλοί εκτελούν προκαθορισμένες διαδρομές.
Πηγή: https://www.taxidologio.gr/venice.html#.YmusQk5Lcrw.link